Niets moet, alles mag!

De aanloop voor kerst vond ik zwaar. In Nederland was iedereen druk bezig en had leuke dagen in het vooruitzicht en ik miste dat een beetje. Achteraf denk ik dat ik het vooral moeilijk vond dat ik de sterke gedachte had dat je iets leuks MOET doen met kerst en omdat iedereen er ook steeds naar vraagt dat anderen het ook van je verwachten. Nou is dit natuurlijk een thema waar ik altijd al mee worstel zoals jullie gemerkt kunnen hebben in eerdere blogs. Niet alleen sinds ik hier ben hoor! Ik heb soms het idee dat mensen die deze blog lezen denken dat ik het hier ineens heel moeilijk heb omdat ik er nu zo open over ben, maar ik heb hier altijd al last van. Ook in Azië vond ik het moeilijk om los te laten dat ik iets zou moeten, veel dingen in mijn studententijd (oké, zit ik nog steeds in maar voelt voor mij al als een beetje een afgesloten tijdperk) deed ik omdat het “zo hoorde”.  Ik had altijd enorme strijd in mijn hoofd, maar dat liet ik natuurlijk zo min mogelijk merken aan de buitenwereld, want niemand doet dat dus dat “hoort” niet. 

Ook was ik dan bang voor medelijden en dat heb ik nu ook wel met deze blog. En dat is absoluut niet wat ik wil. Ik wil niet dat mensen denken dat ik zielig ben of dat het ineens heel slecht gaat met mij of iets dergelijks. Ik vind het sowieso al lastig om het de hele tijd over mezelf te hebben, dat vind ik normaal gesproken ontzettend ongemakkelijk. Maar aan de lezersaantallen te zien vinden mensen het blijkbaar toch interessant ;). Als jullie ook eens een keer wat over jezelf kwijt willen, laat het dan vooral in de reacties achter hoor! Maar waar het op neer komt is dat als het wat minder gaat is dat niet erg, zoals ik eerder heb genoemd en dat ik weet dat het daarna ook wel weer goed komt. Dat ik er aan moet werken om het gevoel “iets te moeten” moet proberen los te laten. Hahaha, oké zien jullie ook dat het hier al fout gaat! In die zin staat al 2x dat ik iets moet :P. Dus laten we het houden op: Niets moet, alles mag!

De dagen voor kerst had ik het dus moeilijk maar nu gaat het weer helemaal prima en vind ik het echt weer heel tof om hier te zijn! En ik weet dat dit nog wel vaker gaat voorkomen. Er zullen weer dagen zijn waarin ik het moeilijk heb en daarna gaat het weer goed en zo gaat het nou eenmaal bij mij. En dat is helemaal niet erg, daar heeft iedereen wel eens last van, dus laten we het er ook niet zo'n ding van maken. Dit  klinkt misschien erg als herhaling en klets ik hier al ontzettend veel over op mijn blog maar het helpt ook voor mij heel erg op dit op papier te zetten. Dus voor degene die niet geïnteresseerd zijn in mijn hersenspinsels, ga ik het nu hebben over mijn kerstdagen:

Het weekend voor kerst heb ik vooral lekker thuis doorgebracht met youtube, netflix en mijn bed, in mijn natuurlijke habitat dus. Eerste kerstdag had ik met Maud en Duitse vriend van haar afgesproken. Ze woont hier heel vlak bij dus we hadden ergens op de hoek van de straat afgesproken en zijn eerst richting het centrum gegaan. We wilde misschien gaan schaatsen, want er zit schaatsbaan op Robson square midden in het centrum. Maar die was net zo groot als zo’n ijsbaan die we in Nederland ook in elke willekeurige stadscentrum hebben en dus best wel klein, slecht ijs en vol met mensen die je omver schaatsen of voor je neus op de grond donderen. Dus we besloten maar niet te gaan schaatsen en de bus te pakken naar het Lighthouse Park. Dat was een heel stuk rijden maar het was gezellig en het park was prachtig. ’s Ochtends had het trouwens heel licht gesneeuwd en er lag nog wat sneeuw van de week ervoor dus we hadden een soort van witte kerst, ook al was het meeste al wel weer weg.

We hebben lekker rond gewandeld door het park en het uitzicht op de stad was ook prachtig dus dat leverde prachtige plaatjes op. Als klap op de vuurpijl hebben we dolfijnen gezien! Dat vond ik echt heel erg magisch en tof. Ze waren heel klein maar het waren er een hele boel en we zagen steeds een zwart lijfje met een vinnetje uit het water opduiken. Rond een uur of 5 zijn we weer met de bus naar huis gegaan en zijn we bij Maud thuis gaan koken en eten. Wat heel gezellig was en we hebben heerlijk gegeten. We sloten de dag af met de slechtste kerst film ooit, a Christmas prince, en dat was hilarisch! Het was zoo slecht dat het gewoon grappig werd dus we hebben flink gelachen. Dus dat was een hele geslaagde dag. Ik heb totaal geen kerst gevoel gehad maar dat vond ik helemaal niet erg, want heb me prima vermaakt. Ik had nog wel een kerstcadeautje van Maud gekregen, namelijk haar berenspray. Zij gaat namelijk begin januari weer terug naar Nederland dus zij heeft er niets meer aan dus ik kan het nu meenemen als ik op pad ga in de natuur.

De tweede kerstdag heb ik overdag vooral lekker weer gerelaxt en ’s avonds zijn we met mijn huisgenootjes uit eten gegaan. Eerst wilden we samen gaan koken maar dan wordt er niet echt wat afgesproken, een van de meiden moest langer werken en niemand had ergens zin in dus zijn we lekker uit eten gegaan. Hier wordt trouwens tweede kerst dag niet echt gevierd dus het is niet zoals in Nederland dat je al een maand van tevoren een tafel had moeten reserveren. Dus we zijn lekker bij een Cubaans restaurant aan Commercial drive gaan eten en dat was weer een gezellige avond.

Nu ben ik een klein beetje bezig met mijn verslag en onderzoek maar doe het vooral lekker rustig aan. Wat ik met oud en nieuw ga doen weet ik niet. Misschien iets met mijn huisgenootjes, maar ik ben al steeds beter in het loslaten dat alles gepland moet zijn van te voren en we zien het allemaal wel. Oud en nieuw vind ik sowieso niet heel veel aan, het zijn heel veel feestjes (waar veel word gedronken) en daar maak je me sowieso niet zo gelukkig mee dus denk dat ik gewoon lekker thuis blijf en anders zie ik wel wat er op mijn pad komt. Ik moet in ieder geval helemaal niets!

Fijne jaarwisseling iedereen!

Liefs,

Karen