De avonturen van de laatste tijd

Het is weer eens tijd voor een update over wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen tijd. Zo ben ik voornamelijk bezig geweest op stage maar heb ik ook nog wat andere avonturen beleefd. Om kort samen te vatten wat ik nu op stage doe is voornamelijk maandags en dinsdag mijn eigen onderzoek voor te bereiden en op het moment werk ik woensdags en donderdags in de keuken om te helpen bij de productie. Nou was dat afgelopen week dat ik het zelfs helemaal alleen deed omdat iemand anders is gestopt, tegelijkertijd volgt Tiffany een chocolade workshop en moet er een chinees sprekende vrouw een soort van worden ingewerkt (Tiffany spreekt chinees trouwens dus dat maakt het enigszins mogelijk, behalve dat ze vaak overal en nergens is en mijn chinees ia nog niet zo vloeiend). Daarnaast heb ik ook een middag geholpen met productontwikkeling maar dat was vooral gewoon maar wat uitproberen maar wel leuk om bij te kunnen helpen. Dit weekend hielp ik weer bij een evenement, een soort hipster markt waar we ook met een kraampje stonden, dus ik doe van alles wat. Ik krijg in ieder geval een goed beeld van wat er allemaal gebeurt in een klein/eigen bedrijf.

Verder heb ik in mijn vrije tijd ook nog wat avonturen beleefd. Zo heb ik nog niet eens verteld dat ik met een huisgenootje een heel tof hotel met allemaal kunst heb bezocht. Ik kwam op een donderdag avond thuis, had net wat gegeten en toen stond mijn huisgenootje, Kalia, voor de deur of ik nog plannen had die avond en of ik anders nu mee wilde naar een kunst expositie. Ik was moe en heb helemaal niet zo veel met kunst maar ik dacht ik doe eens gek ik ga gewoon mee. Snel wat netters aangetrokken en met haar op stap gegaan. Ze was blijkbaar al te laat dus namen we een taxi, ze wist ook nog eens niet waar het was dus het was weer een avontuur maar we hadden het uiteindelijk gevonden. Het was in de Skwachays Lodge (Kalia’s goede uitleg voor de taxichauffeur was ook “we moeten naar een lodge met een naam die je niet kan uitspreken”) en daar hebben ze allemaal first nations kunst. Heel plat gezegd dus van de indianen hier, maar dat mag je hier niet meer zeggen dus heet het nu first nations. Er was een kleine expositie en Kalia’s moeder en zusje waren er ook en toen kregen we een rondleiding door het hotel zelf en dat was heel tof om eens in allemaal verschillende kamers te mogen kijken waar dus ook allemaal kunst stond. Het was in ieder geval heel tof om eens ergens binnen te kijken waar ik anders nooit terecht was gekomen.

Een ander leuk avontuur was natuurlijk de Santa Claus Parade waar ik de vorige keer over vertelde. Ik had mijn huisgenootjes zover gekregen om met me mee te gaan nadat ze eindelijk uit bed waren. Ik vond het heel erg leuk en tof om dit soort dingen mee te maken in zo’n grote buitenlandse stad. Het was een beetje een mengeling van een sinterklaas/carnaval optocht, met een vleugje 5 mei optocht. Er liepen namelijk ook wat leger groepen, de brandweer, de ambulance en diverse politie groepen mee, dat vond ik wel typisch. En de Grinch was er ook, natuurlijk goed achter slot en grendel, heel veel dansgroepen en marching bands. Ook een paar doedelzak korpsen en dat vind ik altijd zo indrukwekkend :)

Ik vermaakte me in ieder geval prima en als afsluiter kregen we dus Santa Claus te zien. Een van mijn huisgenootjes had het al wat eerder gezien dus die was er ondertussen al vandoor en met een vriendin naar een restaurantje. Ik ben samen met mijn andere huisgenootje na de optocht naar hen toe gegaan om daar te gaan brunchen. We hebben lekker een hapje gegeten, daarna nog ergens een kopje thee gedronken en zijn aan het eind van de middag weer richting huis gegaan. En toen werden we weer getrakteerd op een heel mooi uitzicht.

Ik denk het leukste wat ik afgelopen week gedaan heb was toch de ijshockeywedstrijd van de Vancouver Canucks! Ik heb helaas het begin moeten missen want de skytrain hield er ineens mee op op donderdag avond. Die gaat normaal gesproken om de 2 minuten dus toen ik aankwam zag ik een trein staan maar daar ga ik dan niet voor rennen als er een paar minuten later een volgende komt. Maar in dit geval kwam die niet, het leek wel de NS... Ondertussen appte ik Maud, het Nederlandse meisje wat ik heb leren kennen waarmee ik naar de wedstrijd zou gaan. Haar huisgenootjes en wat vrienden zouden ook mee gaan en die stonden blijkbaar op hetzelfde station. Ze stuurde een foto van hen, en haar huisgenootjes hadden ondertussen foto's van mij gekregen via Maud zodat we elkaar konden vinden en blijkbaar stonden we gewoon al vlak bij elkaar. Dat was heel toevallig maar wel fijn want nu was ik niet meer alleen. Dus met hen besloten we in een bus te stappen aangezien er nu werd geroepen dat er voorlopig echt geen trein meer zou komen. We hadden nu nog ongeveer een half uur tot de wedstrijd zou beginnen (om 7 uur) en normaal gesproken zou dat ritje 2 minuten duren, maar met de omweg die we moesten maken kwamen we helaas pas om half 8 aan. 

Het eerste gedeelte van de eerste helft hebben we dus gemist, maar gelukkig zijn er 3 helften (ok, dan is het dus geen helft meer maar een 1/3 maar goed jullie snappen wat ik bedoel). Het was heel leuk om Maud weer te zien en om met haar bij te kletsen en ook om haar andere vrienden te leren kennen. Maar waar het dus om ging was de wedstrijd en dat was heel tof! Het ging er soms lekker hard aan toe en er werd lekker tegen elkaar aan gebeukt. Het was een flink groot stadion, we zaten zo goed als bovenin maar we hadden nog ontzettend goed zicht. We hebben heel goed mee gejuicht en geschreeuwd maar ze hebben helaas wel verloren. Maar toch was het een onwijs leuke ervaring!

Dit weekend moest ik dus op zaterdag werken en daarom had ik vrijdag en zondag vrij. Het is deze week hier heel lekker weer, wat vooral betekent dat het droog is. Ik ben de regen van Nederland natuurlijk gewend, maar dat is meestal toch gewoon paar keer een bui, maar hier kan het gewoon dagen non-stop regenen. Vrijdag was het wel wat mistig maar ik wilde nog graag in Stanley park wandelen, want had er al wel omheen gefietst in mijn eerste week maar wilde er ook nog graag wandelen. Dus weer met mijn luisterboekje op heb ik heerlijk gewandeld en dat heb ik zondag ook weer gedaan. Toen was het namelijk ook nog eens heerlijk zonnig (terwijl het bij jullie zo lekker aan het sneeuwen was). Het is hier trouwens helemaal niet koud, hele week zo rond de 7 graden en ook geen nacht vorst, dus bij jullie is het frisser! Dus een andere plek die ik nog wilde bezoeken was Queen Elizabeth Park, want daar zou je namelijk heel mooi uitzicht op de stad en de bergen hebben. Aangezien het zondag zo helder was sinds tijden besloot ik daarnaartoe te wandelen en werd beloond met een prachtig uitzicht. Dus hierbij nog wat foto’s van het prachtige Vancouver:

Verder had ik besloten de zondag lekker alleen door te brengen en nam ik me voor om te proberen alleen naar de film te gaan. Dat vond ik best spannend dus daarom zeg ik proberen, als ik er toch geen zin in had of het te spannend vond kon ik gewoon weer naar huis gaan. Maar ik wilde graag de nieuwe Pixar film Coco zien dus dat was een goede motivatie. Sowieso wilde ik dat een keer doen, alleen naar de film gaan, dus dit was de uitgelezen kan. Na mijn lange wandeling stapte ik in de skytrain richting een bioscoop. Ik kocht een kaartje voor de film, gelukkig bij een automaat dat maakt het dan toch allemaal wat minder ongemakkelijk en moest nog zo’n anderhalf uur wachten tot de film zou beginnen. Ik haalde alvast wat te snacken en wilde nog ergens even wat gaan drinken. Ik wilde in eerste instantie een leuk hip restaurantje of cafeetje proberen op te zoeken maar dat was een beetje te veel van het goede. Ik blijf het lastig vinden ergens alleen binnen te stappen dus belande ik bij de oude vertrouwde Starbucks. Na een lekker theetje ben ik teruggegaan naar de bios, wat eerst even spannend was want je kan dus gaan zitten waar je wilt want er staat geen stoelnummer op je kaartje, dus dat vond ik verwarrend. Maar ik had een prima plekje gevonden en heb heerlijk genoten van de film. En voor mensen die van animatiefilms houden, Coco is echt een aanrader! Zo mooi geanimeerd, heel mooi verhaal en heb zelfs een traantje moeten laten. Dus dit was wel een les voor mij: als je wat leuks wil doen laat je niet door anderen tegenhouden, in je eentje is het ook heel leuk! :)

Nu zijn jullie na deze flinke update weer een beetje op de hoogte. Voorlopig staat er nog niets spannends op de planning. Ik weet nog niet precies hoe ik mijn kerst ga doorbrengen, misschien met huisgenootjes of met Maud en haar vrienden, of misschien wel lekker alleen maar dat zien we allemaal tegen die tijd wel. Ik zal jullie in ieder geval op de hoogte houden.

Liefs,
Karen